zaterdag 16 mei 2020
zondag 3 mei 2020
Uit zicht
De toekomst wijkt van ons weg
zo lijkt het dezer dagen
De realiteit van alledag
is wat nog rest
De hoop op een periode van hernieuwd opademen
vervliegt bij elk bericht
dat herhaalt wat al bekend was
of duidt wat nog onhelder bleef
of voorspelt wat mogelijk nog komen zal
of benoemt wat had moeten gebeuren indertijd
We zoeken ruimte
in onszelf
bij elkaar
in tekst en beeld
in klanken van stemmen
in gebaren van handen
in delen van dingen
in burgerlijke ongehoorzaamheid
We dromen van de tijd die we missen
En zoeken naar kansen
om het tij te keren
de steven te wenden
de ankers te lichten
de zeilen te hijsen
de verre verte tegemoet te gaan
Het uitzicht verandert niet
het raakt maar niet uit zicht
we hebben en houden het voor ogen
tot we beseffen
dat in uit zicht
ruimte verscholen ligt
waar nabijheid op andere wijze
opnieuw mogelijk is
uitzicht!
Abonneren op:
Posts (Atom)